Bevrijdingsestafette

Het bevrijdingsvuur, hét symbool voor leven in vrijheid.

De Nationale Bevrijdingsestafette is sinds 1948 een landelijke traditie. Om 00:00 uur in de nacht van 4 mei (dodenherdenking) op 5 mei (Bevrijdingsdag) wordt jaarlijks in Wageningen onder grote publieke belangstelling het bevrijdingsvuur ontstoken. Meer dan 2.000 hardlopers gaan vanuit Hotel de Wereld (waar de vrede op 5 mei 1945 getekend werd) in estafettevorm naar de eigen woonplaats met de vredesvlam.

Ook een groep hardlopers van Lionitas, loopgroep Leeuwarden en enkele vrije lopers lopen al vele jaren in de nacht van 5 mei in estafettevorm van Wageningen naar Leeuwarden. Als het bevrijdingsvuur in Leeuwarden aangekomen is, wordt het vuur overhandigd aan burgemeester Buma, die op zijn beurt ook hier in Leeuwarden het bevrijdingsvuur ontsteekt. Hiermee wordt Bevrijdingsfestival Fryslân geopend.

Meer dan een prestatie

Deze estafette is meer dan alleen een loopprestatie. Ieder lid van de organisatie zich wil inzetten voor de vrijheid. Zo vindt één van de lopers: “Leven in vrijheid is een groot goed, dat besef ik telkens weer, als er weer ergens een oorlog uitbreekt. Leven in vrede en mogen zijn wie we zijn, zijn voor mij ook belangrijke waarden. Er is hard gevochten voor onze vrijheid, waarbij vele onnodige levens verloren zijn gegaan. Ik vind het erg belangrijk om deze vrijheid te blijven koesteren en de gevallenen te blijven herdenken en het besef te doen groeien, dat zij niet voor niets hun leven hebben gegeven. Ik zie het ook als mijn plicht om deze herinnering te blijven doorgeven aan de volgende generaties, want de gevallenen mogen nooit vergeten worden.”

“Het feit dat wij kunnen en mogen uitspreken wat wij denken is een zeer groot goed”

Ook zijn er persoonlijke motieven om dit ieder jaar weer te organiseren zoals onderstaande weergeeft. Eén van die motivaties: “Ik ben dochter van een vader die ondergedoken heeft gezeten, een moeder die koerierswerk heeft gedaan en een schoonvader die nog maar 35 kilo wegend terug is gekomen uit een concentratiekamp. Ik ben opgegroeid met een intens besef hoe gruwelijk oorlog is en hoe zeer wij moeten beseffen hoe belangrijk onze vrijheid is. Het feit dat wij kunnen en mogen uitspreken wat wij denken is een zeer groot goed. Dat er mensen zijn geweest die hun leven hebben gegeven om dat te bereiken, dat mag NOOIT worden vergeten. Ik ben blij dat ik, door mee te helpen om deze speciale estafette te organiseren, ik een heel klein steentje hieraan kan bijdragen.”