Provinciale Herdenking

Op zaterdag 4 mei is de Prinsentuin in Leeuwarden het decor van de jaarlijkse Provinciale Herdenking. Het programma, dat begint om 19:30 uur, is geschikt voor jong en oud. Burgemeester Sybrand Buma spreekt een herdenkingsrede uit.

Muziek wordt verzorgd door de Christelijke Brassband ‘Hosannah’, o.l.v. Jeroen Oosterwijk en door de Friese ambassadeur van de vrijheid 4 en 5 mei, Kaspar. Op de schermen zie je interviews van presentator Eric Ennema met met erfgoeddragers Tineke Venema (14 jr.) en Elin Veninga (12 jr.) die het verhaal vertellen van Gelfke Postma (86 jr.) uit Tytsjerk en Henk van der Laan (91 jr.) uit Leeuwarden. De Friese ambassadeur van de vrijheid Kaspar, en met Jacques Kooistra van de stichting Hunting Jack. Stadsdichter Marrit Jellema draagt een gedicht voor. Na de herdenking worden er kransen gelegd bij het oorlogsmonument en is er een defilé.

Na afloop van de ceremonie vertrekken leden van Loopgroep Leeuwarden en A.V. Lionitas naar Wageningen om het bevrijdingsvuur op te halen, samen met Verschilmaker Erik Blank. Erik is directeur van Stjoer en heeft als visie dat iedereen er toe doet, wat je achtergrond ook is. In estafettevorm brengen de lopers het vuur vervolgens naar Leeuwarden, waar ze samen met de Erik Blank en burgemeester Sybrand Buma en kinderburgemeester Levi Silvijn op 5 mei om 13:00 uur Bevrijdingsfestival Fryslân openen op het Oldehoofsterkerkhof. De provinciale herdenking is vanaf 19:30 uur live te volgen via Omrop Fryslân radio, televisie en internet.

Gedicht door Denia Laanstra en Isa van Renen van CSG Mariënburg in Leeuwarden

Het eeuwige licht

De wereld die vindt dat jij er niet mag zijn
Dagenlang in een overvolle trein
Op een perron met duizenden mensen zoals jij
Wachtend in de rij
Een arts die in 1 seconde je lot bepaalt
Geen idee welke bestemming je hebt gehaald
Kleine kinderen die jou vertrouwen
Die zich krampachtig aan je vasthouden
Geen idee wat jullie staat te wachten
Wetend dat mensen jullie verachten
Met een hele groep word je naar een gebouw geleid
Hand in hand met je man de hele tijd
Een kleedkamer waar je je uitkleden moet
Een warme douche is wat je vermoedt
Daar sta je met je jonge gezin
Alleen omdat je geboren bent als Jodin
Mensen om je heen vallen langzaam neer
Met de minuut worden het er meer
Je man, je kinderen dicht tegen je aan
Je voelt de liefde voor je gezin door je aderen gaan
Een traan loopt over je gezicht
Dan loop je met je gezin naar het eeuwige licht

4 mei Spoken word door stadsdichter Marrit Jellema

Pas als iedereen

We zijn twee minuten stil voor de een, maar schreeuwen niet voor de ander
Sterker nog, we zwijgen luider dan net

Selectief met onze verontwaardiging, claimen dat we geen kleur zien
Maar het zwijgen spreekt boekdelen
en is pijnlijker dan ooit

Als we twee minuten stil kunnen zijn voor de een
Kunnen we dan ook stilstaan bij de ander

Laten we nooit stoppen met herdenken wat ooit was
Laten we preventief handelen
Laten we blijven praten, blijven herdenken, de discussie blijven aangaan
En laten we nooit, maar dan ook nooit vergeten
Hoe lang het ook geleden is
Want het is actueler dan ooit
En als we onze ogen blijven sluiten, zal het blijven gebeuren

En als we nu stilstaan bij het verleden, kunnen we niet tegelijkertijd wegkijken
Bij wat nu nog steeds

Want we zouden liever vergeten wat er is gebeurd en dat het opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw
Laten we niet vergeten welke inzichten we hebben opgedaan
Want we roepen: dit nooit meer
Maar als we niet opletten gebeurt het voor we het doorhebben

De wonden zijn er nog steeds, sloegen diepe gaten
Dit is geen pleidooi voor vergeten en doorgaan
Dit is een pleidooi voor stilstaan en tegelijkertijd opstaan

Begin niet over alle andere oorlogen en ellende,
want dat past niet in de programmering
Maar je kan niet helen van het verleden en voorkomen dat het opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw
Als je ogen sluit voor het verleden en voor nu

Het is zo ver weg, wordt er geroepen
Maar het gebeurt voor onze ogen
Zoek een stukje van jezelf in elke ander
en weet dat als je mond niet opendoet er nooit iets verandert

Morgen brandt de fakkel voor de vrijheid
Laten we vieren dat wij vrij over straat
en omarm daarnaast je eigen verdriet
Vergeet niet en nooit wat er is gebeurd

Maar laten we de vlam niet doven
Voor iedereen die nog in angst
Voor iedereen die niet weet
of die morgen ontwaakt.