Roel De Groot
‘Toen de oorlog uitbrak, was ik zes jaar. Toen de oorlog uitbrak, was vader zonder werk en probeerde hij op allerlei manieren aan de slag te komen. De oorlog bracht redding, want als gevolg van de te verwachten bombardementen werd de Luchtbeschermingsdienst (LBD) opgericht. Vader slaagde erin bij deze organisatie een functie te verwerven. De Luchtbeschermingsdienst was aanvankelijk gevestigd in de openbare school aan de Oostersingel. Op die school kwamen regelmatig Duitse soldaten langs, waaronder een onderofficier van de Luftwaffe, een Oostenrijker, Josef Poltrum genaamd. Hij was fel anti-nazi en maakte dat keer op keer duidelijk. Er ontstond een langdurige vriendschappelijke relatie met mijn vader. Hierdoor ontstond er voor beiden een riskante situatie. Mijn vader verklaarde ooit dat Poltrum een verzetsman was binnen de Wehrmacht en ook gegevens doorspeelde aan het Nederlandse verzet. Poltrum werd in januari 1942 overgeplaatst naar Soesterberg. Vanaf dat moment was er regelmatige correspondentie, die ik vond in de erfenis van mijn vader. Op een zekere dag schrijft Poltrum over een Amerikaans gevechtsvliegtuig dat is neergeschoten. De piloot redde zich met de parachute en bleef hangen in een boom, waaruit Poltrum hem verloste. Dat leverde Poltrum straf op, wegens het toebrengen van schade aan en het in gevaar brengen van de Duitse Wehrmacht. Voor straf werd Poltrum opgesloten in een SS-kamp. Uiteindelijk kwam hij terecht in een KZ-Lager vlakbij zijn woonplaats Ebensee, gevestigd in onderaardse gangen en grotten. In dit concentratiekamp zette hij zich in voor gevangenen van vele nationaliteiten. Hij zorgde bijvoorbeeld voor medicijnen en passend voedsel, die hij het kamp binnensmokkelde met voor reparatie bestemde zaken. Voorts zag hij kans een verzetsgroep met gelijkgestemde kameraden op te bouwen, evenals een dergelijke groep onder de gevangenen. Toen de geallieerden naderbij kwamen om het kamp te bevrijden, eiste de kampcommandant dat de gevangenen zich in de onderaardse gangen zouden begeven, waarin de SS’ers heimelijk springstoffen hadden verborgen. De bedoeling was om de gevangenen door het opblazen van de onderaardse gangen om het leven te brengen voordat de bevrijding kwam. Maar Poltrum had de springstoffen ontdekt en wist het plan met zijn verzetsgroep te verhinderen door de mensen vroegtijdig te adviseren geen gevolg te geven aan een dergelijke opdracht. De gevangenen weigerden het commando dan ook, zodat vele levens zijn gespaard.
Een ware heldendaad.’
Bron: Leovardia